Słowenia

Art. 16 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: CIT) opisuje sposób stosowania zasady ceny rynkowej oraz dostarcza metod określania czy warunki narzucone w handlowych lub finansowych relacjach pomiędzy pomiotami powiązanymi są z nią spójne (ustępy 3, 4 i 5).

Oprócz CIT, zasada ceny rynkowej została także przedstawiona również w:

• Zasadach cen transferowych (dalej jako: RTP) – opisujących metody wyznaczania cen transferowych, wyboru najbardziej odpowiedniej metody oraz przedstawiających zagadnienie analizy porównywalności,
• Podręczniku badania cen transferowych oraz w rozmaitych wyjaśnieniach przepisów prawa dotyczących cen transferowych sporządzany przez administrację podatkową Republiki Słowenii (DURS).

W przepisach nie ma bezpośredniego odniesienia do Wytycznych OECD w sprawie cen transferowych, jednakże przepisy CIT oraz regulacje dotyczące cen transferowych są z nimi zgodne.

Art. 16 CIT dostarcza definicji podmiotów powiązanych w transgranicznych transakcjach przedsiębiorstw wielonarodowych (ust. 1 i 2).

Zgodnie z art. 16 CIT podatnik – będący lub niebędący rezydentem – oraz zagraniczna jednostka prawna lub podmiot zagraniczny nie będący osobą prawną, który nie jest podatnikiem, są postrzegani jako podmioty powiązane, gdy:

• podatnik w sposób bezpośredni lub pośredni posiada co najmniej 25% wartości lub liczby udziałów, lub udziałów kapitałowych, udziałów w zarządzaniu lub kontroli, bądź liczby głosów w podmiocie zagranicznym; lub kontroluje zagraniczną jednostkę na mocy umowy, lub warunki transakcji różnią się od warunków, jakie byłby ustalone pomiędzy niezależnymi jednostkami w tożsamych lub porównywalnych warunkach; lub
• jednostka zagraniczna w sposób bezpośredni lub pośredni posiada co najmniej 25% wartości lub liczby udziałów lub udziałów kapitałowych, udziałów w zarządzaniu lub kontroli, bądź liczby głosów w przedsiębiorstwie podatnika, lub sprawuje nad nim kontrolę na mocy umowy; lub warunki transakcji różnią się od warunków, jakie byłby ustalone pomiędzy niezależnymi jednostkami w tożsamych lub porównywalnych warunkach; lub
• ten sam podmiot w tym samym czasie posiada w sposób bezpośredni lub pośredni co najmniej 25% wartości lub liczby udziałów lub udziałów kapitałowych, udziałów w zarządzaniu lub kontroli, bądź liczby głosów w przedsiębiorstwie podatnika i podmiocie zagranicznym lub w obu tych podmiotach; lub kontroluje te podmioty na mocy umowy; lub warunki transakcji różnią się od warunków, jakie byłby ustalone pomiędzy niezależnymi jednostkami w tożsamych lub porównywalnych warunkach; lub
• te same osoby fizyczne lub członkowie ich rodzin w sposób bezpośredni lub pośredni posiadają 25% wartości liczby udziałów lub udziałów kapitałowych, udziałów w zarzadzaniu lub w kontroli bądź w prawach głosu w przedsiębiorstwie podatnika i podmiocie zagranicznym lub dwóch przedsiębiorstwach podatników będących rezydentami, lub sprawowania w nich kontroli na mocy umowy; lub jeśli warunki transakcji różnią się od warunków, jakie byłby ustalone pomiędzy niezależnymi jednostkami w tożsamych lub porównywalnych warunkach.

Zgodnie art. 16 ust. 5 CIT2 porównywalna cena rynkowa powinna być ustalana za pomocą jednej (lub kombinacji kilku) z następujących metod: 

1. Metody porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2. Metody ceny odsprzedaży;
3. Metody koszt plus;
4. Metody podziału zysku lub
5. Metody marży transakcyjnej netto.

Na podstawie art. 16 ust. 6 CIT Minister finansów wydał RTP, która szczegółowo reguluje realizację zapisów art. 16 CIT. W rozdziale 1 RTP szczegółowo opisano metody ustalania cen transferowych, zastosowanie najbardziej odpowiedniej metody oraz hierarchię metod ustalania cen transferu.

Art. 18 CIT przewiduje:

Podatnik powiązany zgodnie z art. 16 CIT powinien przygotować i przechowywać dane dotyczące powiązanych przedsiębiorstw, zakresu i rodzaju transakcji z nimi przeprowadzanych, a także dane dotyczące ustanawiania cen rynkowych w terminie i w sposób zgodny z Ustawą o procedurach podatkowych (art. 382 TPA).

Zgodnie z art. 382 TPA każdy podatnik wymieniony w art. 18 CIT jest zobowiązany do przygotowania i przechowywania dokumentacji cen transferowych obejmujących „master file” (tj. dokumentację główną) zawierającą zestandaryzowane informacje oraz „dokumentację krajową”, tj. wersję dokumentacji przygotowywaną osobno dla każdego państwa, w której podatnik opisuje transakcje z podmiotami powiązanymi. Podatnik powinien równocześnie gromadzić dokumentację cen transferowych dla poszczególnych transakcji. Dokumentacja powinna zostać przygotowana / zgromadzona najpóźniej do terminu złożenia rocznego zeznania podatkowego do organów skarbowych. Dokumentacja cen transferowych nie jest składana do organów skarbowych wraz z rocznym zeznaniem, lecz podatnik ma ją przechowywać i przekazać administracji podatkowej w momencie rozpoczęcia procedury audytu cen transferowych. Jeśli transakcje w swojej istocie się nie różnią, podatnik powinien zapewnić dokumentację dla dwóch lub więcej transakcji i dokonać odpowiednich korekt w stosunku do różnic pomiędzy tymi transakcjami (jeśli takie występują). Podatnik może przechowywać dokumentację w formie elektronicznej.

Badania podatkowe w Słowenii są wykonywane zgodnie z przepisami Ustawy
o procedurach podatkowych (TPA). Nie występują przy tym szczególne różnice pomiędzy „zwykłym” badaniem podatkowym a badaniem cen transferowych. Istnieją jednak specjalne przepisy w zakresie przygotowywania i składania do właściwych organów dokumentacji cen transferowych.

Art. 397 ust. 1 TPA przewiduje karę grzywny w wysokości pomiędzy 3.200 a 30.000 euro, która może być nałożona na osobę prawną w przypadkach:   

• kto z naruszeniem prawa nie udostępnia administracji podatkowej danych  informacji pochodzących z baz danych, rejestrów lub innych przechowywanych przez siebie zasobów lub uniemożliwia administracji podatkowej wgląd w swoją dokumentację podatkową lub dokumentację, będącą w posiadaniu przedsiębiorstwa powiązanego (art. 40 TPA); 
• kto nie dostarcza w ogóle lub dostarcza w sposób nieprawidłowy lub po wyznaczonym terminie dokumentację dotyczącą przedsiębiorstw powiązanych, wolumenu i typu biznesu oraz formułowania cen transferowych (art. 382 TPA).

Odpowiedzialny w zakresie cen transferowych pracownik przedsiębiorstwa, który naruszy art. 397 ust.1 TPA podlega grzywnie w wysokości pomiędzy 400 a 4000 euro.

Davčna uprava Republike Slovenije
Ministrstvo za finance